کد مطلب:29381 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131
از تو امان می خواهم در روزی كه ستمكار، دست خود را می گَزَد و می گوید:ای كاش راه پیامبر را در پیش می گرفتم! از تو امان می خواهم در روزی كه گناهكاران به چهره هایشان شناخته می شوند و از پیشانی ها و پاهایشان به بند كشیده می شوند. از تو امان می خواهم در روزی كه نه پدر به جای فرزندْ مجازات می شود و نه فرزندی از [ بار] مجازات پدرش چیزی به دوش می كشد. به درستی كه وعده خدا حقّ است. و از تو امان می خواهم در روزی كه ستمكاران را پوزش خواهی شان سودی ندارد و نفرین و بدفرجامی از آنِ آنان است. و از تو امان می خواهم در روزی كه هیچ كس برای كسی نمی تواند كاری بكند و همه كارها به دست خداست. و از تو امان می خواهم در روزی كه مرد از برادر، مادر، پدر، دوست و فرزندانش می گُریزد و هر كس را كاری است كه وی را به خودْ مشغول می كند. و از تو امان می خواهم در روزی كه هر مجرمی دوست می دارد كه در برابر عذاب آن روز، فرزندان، همسران، برادر و خانواده اش را - كه به او پناه می دهند - و هر كس را كه در روی زمین است، فدا كند تا نجات پیدا كند. هرگز [ نجات نمی یابد ]! آن، آتشی شعله ور است كه برای كباب كردن می گیرد. مولای من! ای مولای من! تو مولایی و من بنده ام و آیا بر بنده، جز مولا رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو مالكی و من مملوكم و آیا بر مملوك، جز مالك، رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو عزیزی و من خوارم و آیا بر خوار، جز عزیز، رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو خالقی و من مخلوقم و آیا بر مخلوق، جز خالق، رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو بزرگی و من خُردم و آیا بر خُرد، جز بزرگ، رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو توانایی و من ناتوانم و آیا بر ناتوان، جز توانا رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو بی نیازی و من نیازمندم و آیا بر نیازمند، جز بی نیاز رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو بخشنده ای و من تُهی دستم و آیا بر تُهی دست، جز بخشنده رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو زنده ای و من مُرده ام و آیا بر مُرده، جز زنده رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو باقی ای و من فانی ام و آیا بر فانی، جز باقی رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو جاودانی و من نابود شونده ام و آیا بر نابود شونده، جز جاودان، رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو روزی دهنده ای و من روزی خورم و آیا بر روزی خور، جز روزی دهنده، رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو بخشنده ای و من بخیلم و آیا بر بخیل، جز بخشنده رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو سلامت بخشی و من بیمارم و آیا بر بیمار، جز سلامت بخش، رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو بزرگی و من كوچكم و آیا بر كوچك، جز بزرگ، رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو راهبری و من گمشده ام و آیا بر گمشده، جز راهبر، رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو مهربانی و من مهر دیده ام و آیا بر مهر دیده، جز مهربان، رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو فرمانروایی و من گرفتارم و آیا بر گرفتار، جز فرمانروا رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو راهنمایی و من حیرانم و آیا بر حیران، جز راهنما رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو بخشاینده ای و من گناهكارم و آیا بر گناهكار، جز بخشاینده رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو پیروزی و من شكست خورده ام و آیا بر شكست خورده، جز پیروز، رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو پروردگاری و من پرورده شده ام و آیا بر پرورده شده، جز پروردگار، رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! تو برتری و من فروتنم و آیا بر فروتن، جز برتر، رحم می كند؟ مولای من! ای مولای من! به رحمت خود بر من رحم كن، و به جود و كَرَمت از من خشنود شو، ای صاحب جود و بخشش و عطا و منّت! به [ حقّ ] رحمتت، ای مهربان ترینِ مهربانان![1].
4417. امام علی علیه السلام - در مناجاتش -:بار خدایا! از تو درخواست امان دارم در روزی كه مال و فرزند، سودی ندارد و تنها آن كه با دلی سالم به سوی خدا آید، سود می بَرد.